upowszechnione w XIX w. określenie ruchów i partii polit. o tendencjach zachowawczych. Termin wywodzi się z okresu rewolucji francuskiej (1789), kiedy to w Zgromadzeniu Narodowym przedstawiciele szlachty, arystokracja i duchowieństwo zasiadali po prawej stronie sali, radykalni deputowani zaś po lewej ( lewica). Do p. zaliczane są partie chadeckie, konserwatywne i ultraprawicowe. Mimo wewn. zróżnicowania, za cechy p. uznaje się: niechęć do przeprowadzania zmian w systemie społ.-gosp. i polit., opowiadanie się za ewolucyjnymi zmianami, sprzeciwianie się nadmiernej roli państwa w gospodarce, negatywny stosunek do polit. socjalnej, uznanie rynku za jedynego regulatora gospodarki, przywiązanie do tradycji, wolności jednostki, religii i własności prywatnej.
- PRAWICA, określenie powstałe...
- PRAWICA RZECZYPOSPOLITEJ, prawicowa partia polityczna;...
- Nowa Prawica w USA, renesans popularności...