zawiniony czyn, społ. niebezpieczny, zabroniony pod groźbą kary. Pol. kodeks postępowania karnego dzieli p. na: zbrodnie i występki (kryterium wysokości kary); p. umyślne - gdy sprawca chce popełnić czyn zabroniony np. kradzież, zabójstwo; p. nieumyślne - spowodowane lekkomyślnością np. spowodowanie śmierci przez kierowcę (kryterium rodzaju winy); p.
z działania - np. podrabianie pieniędzy czy bigamia i p. zaniechania - np. nie usiłowała pomóc tonącemu (kryterium aktywności); p. skutkowe - np. śmierć człowieka; p. bezskutkowe - narażenie na niebezpieczeństwo. Wyróżnia się także p. ścigane z urzędu - sprawcy ścigani są przez organy państwa ( prokuraturę) niezależnie od woli czy inicjatywy oskarżonego i p. ścigane na wniosek - złożone przez osobę pokrzywdzoną np. zgwałconą. Zob. też: odpowiedzialność karna, występek, wykroczenie.
- przestępstwo, dopuścić się przestępstwa,...
- PRZESTĘPSTWO, SYNONIM: wykroczenie,...
- PRZESTĘPSTWO, zawiniony czyn człowieka,...