(ang. Strategic Arms Reduction Talks)
rokowania rozbrojeniowe prowadzone przez USA i ZSRR od 29 VI 1982 w sprawie redukcji zbrojeń strategicznych, przerwane 8 XII 1983 w związku z narastającym napięciem w stosunkach międzynar. (program amer. obrony strategicznej SDI gwiezdne wojny, budowa stacji radarowej w Krasnojarsku naruszająca układ o ograniczeniu systemów antyrakietowych, zamrożenie wzajemnych stosunków), i wznowione w 1985. Pierwszy etap w drugiej ich fazie zakończył się podpisaniem w Moskwie i Waszyngtonie (31 VII 1991) układu START I, zobowiązującego sygnatariuszy do redukcji broni strategicznych o zasięgu 5000 km o ok. 30% w ciągu 7 lat. Do końca 1992 został on ratyfikowany przez USA, Rosję i Kazachstan, w 1993 - Białoruś i Ukrainę. Układ wszedł w życie w 1994 Kazachstan pozbył się całkowicie broni jądrowej
w 1995, Ukraina w 1996. Rosja i USA niszczyły systematycznie swoje zapasy,
w 1993 zaś podpisały w Moskwie kolejny traktat START II. To porozumienie zakłada likwidację w ciągu 10 lat (do 1 I 2001) 2/3 zapasów broni strategicznej obu stron. Dyskusje wokół poszerzania NATO na kraje Europy Środkowej i Wschodniej, przeciwko czemu protestowała Rosja zahamowało podpisanie jeszcze dalej idącego układu - START III, również ratyfikacja START II została zawieszona w parlamencie ros., mimo że USA układ ratyfikowały.