(1805-59)
franc. polityk, socjolog, historyk, członek Akademii Francuskiej, minister spraw zagr., jeden z klasyków liberalizmu. Sędzia Trybunału w Wersalu, deputowany do parlamentu. Owocem jego podróży do Stanów Zjedn. w 1831 była praca O demokracji w Ameryce - analiza funkcjonowania wzorcowej
wg niego demokracji amer. Przez demokrację rozumiał nie tyle ustrój polityczny, ile typ społ., którego cechą jest egalitaryzm. Nie wierzył jednak
w możliwość równości absolutnej. Uważał, że ludzie zawsze będą się różnić (wykształceniem, zdolnościami, zamożnością), ale demokracja jest takim ustrojem, który służy dobrobytowi ogółu, stwarza szanse każdej jednostce. Zarazem też podkreślał, że wprowadzenie równości stwarza niebezpieczeństwo powstania rządów autokratycznych ( autokracja). Jednostka bowiem pozostawiona sama sobie
w wolnym społ., zawsze będzie szukała oparcia w państwie i z łatwością podda się władzy centralnej. Zapobiec takiej ewentualności może powołanie instytucji samoorganizacji społ. takich jak samorządy i stowarzyszenia. Uważał też, że gwarantem demokracji są: aktywność obywatelska, swobodny przepływ informacji, wolna i niezależna prasa a także niezawisłe sądy i skuteczny system kontroli władzy.
- TOCQUEVILLE, Charles Alexis, hrabia...