podpisany 14 XI 1990 w Warszawie. Był on konsekwencją decyzji o zjednoczeniu Niemiec i zobowiązania RFN do uznaniu zach. granicy Polski. Strony deklarowały w preambule swą świadomość, iż zapisy Traktatu są warunkiem stabilizacji w Europie
i dobrych stosunków pomiędzy oboma państwami. Art. 1 stanowił potwierdzenie istniejącej granicy i wszystkich wcześniejszych umów w tej sprawie zawieranych między Polską a NRD i RFN. W art. 2 strony oświadczały, iż "istniejąca między nimi granica jest nienaruszalna teraz i w przyszłości" oraz zobowiązywały się "do bezwzględnego poszanowania ich suwerenności i integralności terytorialnej". W 3 art. wyrzekały się jakichkolwiek roszczeń terytorialnych obecnie i w przyszłości. Ten krótki dokument stanowił jeden z najważniejszych aktów, likwidując problem dominujący w polskiej polityce zagr. po II wojnie świat. Miał on wyjątkową wagę, jego stroną bowiem były zjednoczone Niemcy, ostateczny wyraziciel woli narodu i państwa niem. Prawne rozstrzygnięcie kwestii granicy umożliwiało przejście do
następnych etapów - budowania dobrosąsiedzkich stosunków i wszechstronnej współpracy.
a Niemcami" target="_self" text="Traktat o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy między Polską
a Niemcami"/>, podpisany przez szefów...
- Traktat o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy między Polską a Niemcami, podpisany przez szefów...