stan stosunków międzynar., szczególnie istotny w sytuacji podziału świata lub regionów na odmienne systemy ideol., społ., polit. W takim układzie relacje między państwami i ich ugrupowaniami mogą opierać się bądź na konfrontacji, stosowaniu siły, bądź na pokojowym współistnieniu. Po II wojnie świat. w obliczu konfliktu Wschód- Zachód mieliśmy do czynienia z okresami napięć międzynar. na pograniczu wojny, zimną wojną, ale też, w latach 70. próbą ustanowienia zasad pokojowego w. O nich mówił Akt Końcowy KBWE, postulując odrzucenie wojny na rzecz pokojowego rozwiązywania sporów międzynar., równouprawnienie państw, nieingerencję w ich sprawy wewn., poszanowanie suwerenności i integralności terytorialnej, rozwój współpracy. Służyło temu też rozbrojenie i środki budowy zaufania i bezpieczeństwa. Faktyczne w. stało się jednak możliwe wraz z zanikiem głównego ideol. konfliktu, upadkiem systemu komunist. i ZSRR. W wielu relacjach międzynar. zostało ono zastąpione wyższą formą stosunków - współpracą, a nawet dążeniem do integracji. Tam, gdzie to jest wciąż niemożliwe można jednak mówić o zwycięstwie zasady pokojowego w. np. stosunki państw zachodnich z Chinami.
- WSPÓŁISTNIENIE, .
- POKOJOWE WSPÓŁISTNIENIE, .
- pokojowe współistnienie, koncepcja polit. proponującą...