1. nazwa przyjęta dla ciał parlamentarnych ( parlament), zwł. powołanych dla uchwalenia lub zmiany konstytucji. Po raz pierwszy nazwę ZN przyjęto we Francji w 1789, kiedy to posłowie stanu trzeciego (mieszczaństwo) do Stanów Generalnych (zgromadzenie przedstawicieli duchowieństwa, szlachty i mieszczaństwa), ogłosili ZN reprezentacją całego społeczeństwa, przekształcono je następnie w Konstytuantę; w Niemczech parlament zebrany w 1848 we Frankfurcie n. Menem w celu uchwalenia konstytucji i Weimarze w 1919-20, który uchwalił konstytucję republiki; parlament czechosłowacki 1918-68; jedna z izb franc. parlamentu po II wojnie świat.; 2. w Polsce 1922-35 wspólne zebranie Sejmu i Senatu w celu wyboru prezydenta lub zmiany konstytucji; od 1989 wspólnie obradujący Sejm i Senat pod przewodnictwem Marszałka Sejmu, w celu dokonania wyboru Prezydenta RP (do 1990), przyjęcia przysięgi od nowo wybranego Prez., uznania trwałej jego niezdolności do sprawowania urzędu ze względu na stan zdrowia, rozpatrzenia sprawy postawienia Prez. w stan oskarżenia przed Trybunałem Stanu. Ustawa konst. z 1992 powierzyła uchwalenie nowej konstytucji ZN, po jej uchwaleniu w 1997 i przyjęciu następnie w referendum, to uprawnienie ZN wygasło.
- zgromadzenie, usunąć kogoś ze zgromadzenia,...
- Zgromadzenie Narodowe, (Konstytuanta)
- ZGROMADZENIE NARODOWE, nazwa ciał parlamentarnych...