Reklama

Bosego-Einsteina statystyka

opis statystycznych własności układu złożonego z takich samych mikrocząstek, których spiny w jednostkach U (tzw. "h kreślone", czyli stała Plancka podzielona przez 2π) wyrażają się liczbami całkowitymi ( bozony). Najważniejszą cechą tej statystyki jest to, że w układzie, który jej podlega, wiele cząstek może znajdować się w tym samym stanie kwantowym, tzn. w stanie opisywanym przez te same liczby kwantowe. W szczególności wiele cząstek może posiadać tę samą energię. W przypadku gazu doskonałego, złożonego z cząstek podlegających s.B.-E., liczba cząstek o energii Ei jest średnio równa

Reklama

,

gdzie k stała Boltzmanna, T - temperatura, μ - tzw. potencjał chemiczny, którego wartość jest mniejsza od zera, dobierany tak, aby suma wszystkich równa była całkowitej liczbie cząstek w układzie: . Powyższe wyrażenie nazywamy rozkładem Bosego-Einsteina wartości średnich liczb obsadzeń. Cząstki podlegające tej statystyce "chętniej" obsadzają stany o niższych energiach, podobnie jak w przypadku "klasycznych" cząstek opisywanych statystyką Boltzmana. Gaz podlegający kwantowej s.B.-E. nazywany jest g a z e m B o s e g o i może to być zarówno zwykły gaz, składający się z cząstek zawierających parzystą liczbę nukleonów, jak również "gaz" złożony z fotonów lub fononów. W dostatecznie wysokich temperaturach i przy małych gęstościach układ podlegający s.B.-E. traci swoje kwantowe właściwości i podlega statystyce Boltzmanna. S.B.-E. stosuje się między innymi do opisu ciepła właściwego ciał stałych i promieniowania ciała doskonale czarnego.

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama