urządzenia służące do wykrywania i zliczania cząstek i kwantów promieniowania jądrowego. Niektóre z tych urządzeń pozwalają także na określenie cząstek oraz określanie ich energii i pędu. Wykorzystując specyficzne cechy oddziaływania promieniowania z materią (w szczególności jonizowanie atomów i cząstek ośrodka) przetwarza się jego energię na takie sygnały, które mogą być obserwowane lub mierzone. D.p.j. można podzielić na n i e ś l a d o w e i ś l a d o w e. Wśród tych pierwszych można wyróżnić d e t e k t o r y e l e k t r y c z n e i o p t y- c z n e. Detektory elektryczne to: komora jonizacyjna, licznik proporcjonalny, licznik Geigera-Mllera, detektor półprzewodnikowy, komora proporcjonalna, komora dryfowa. Niezależnie od szczegółowych rozwiązań, zasada działania tych detektorów polega na zliczaniu impulsów elektrycznych generowanych przez promieniowanie jonizujące. W detektorach optycznych, takich jak np. l i c z n i k
s c y n t y l a c y j n y, przejście cząstki jonizującej prowadzi do emisji fotonów, czyli rozbłysków świetlnych, inaczej scyntylacji. Detektory śladowe to np. komora Wilsona, komora pęcherzykowa, a także zwykłe emulsje jądrowe. Detektory te pozwalają odwzorować tor cząstki lub wielu cząstek i tym samym analizować takie ich cechy, jak energia, pęd czy ładunek elektryczny.
- emulsja jądrowa, detektor śladowy cząstek...
- GEIGERA-MÜLLERA LICZNIK, detektor ; urządzenie...
- dozymetria, dział fizyki technicznej...