Reklama

dielektryk

materiał bardzo słabo przewodzący prąd elektryczny. Przyjmuje się niekiedy, że do dielektryków zalicza się materiały, których opór właściwy jest większy niż 108 Ωm. D. są więc izolatorami. Przykładem izolatorów są: mika, ebonit, szkło, teflon. Ich duża oporność wynika ze znikomo małej ilości swobodnych nośników ładunku. D. to również ciecze bardzo słabo przewodzące, o dużej wytrzymałości na przebicie, do których zaliczamy różnego rodzaju oleje mineralne używane jako materiały izolacyjne. Ładunek elektryczny (związany) w d. pod wpływem pola elektrycznego zmienia nieznacznie swoje położenie, co prowadzi do powstania polaryzacji. Wielkość polaryzacji zależy od natężenia pola elektrycznego. Jeśli zależność ta jest liniowa, to d. nazywamy liniowym. W d. krystalicznych obserwuje się takie zjawiska, jak piroefekt, piezoefekt, ferroelektryczność, ferroeleastyczność, dwójłomność.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama