Jeden z operatorów różniczkowych stosowany w teorii pola wektorowego. Jeżeli C (x, y, z) oznacza pole wektorowe o składowych Cx, Cy i Cz (w prostokątnym układzie współrzędnych x, y, z), to d. oznaczana symbolem divC lub ΝC ( nabla) ma wartość:
.
D. równa jest strumieniowi pola C przez niewielką powierzchnię zamkniętą wokół punktu P, w którym d. jest liczona
,
gdzie V - objętość zamknięta przez powierzchnię S. Jeżeli w objętości V znajduje się źródło pola C, to d. jest różna od zera. Gdy źródło pola znajduje się
poza tą objętością, to d. jest równa zeru.
W przypadku pól bezźródłowych (jak pole magnetyczne) d. zawsze jest równa zeru. Zob. też Maxwella równania.
- dywergencja, proces, który pod wpływem...
- dywergencja, (rozbieżność)
- DYWERGENCJA ROZWOJU, kształtująca się w...