(S)
funkcja termodynamicznego stanu układu niosąca informację o stopniu jego uporządkowania. E. określa kierunek przebiegu zjawisk fizycznych związanych z przepływem energii i z jej przemianami. Statystyczną interpretacją e. jest zasada Boltzmanna wiążąca jej wartość z prawdopodobieństwem stanu. Ponieważ układ pozostawiony sam sobie będzie przechodził od stanów mniej do bardziej prawdopodobnych, stąd w procesach nieodwracalnych e. wzrasta i osiąga wartość maksymalną w stanie równowagi. Twierdzenie mówiące, że entropia układu izolowanego może jedynie rosnąć albo być stałą, nazywamy p r a- w e m w z r o s t u e n t r o p i i lub
d r u g ą z a s a d ą t e r m o d y n a m i- k i. Wynika z niej, że kierunek procesów zachodzących w przyrodzie jest taki, że maleje energia ruchów uporządkowanych, rośnie zaś energia chaotycznych ruchów cieplnych. W przemianach nieodwracalnych ma miejsce nieodwracalna dyssypacja energii. W procesie odwracalnym zmiana e. równa jest ciepłu zredukowanemu otrzymywanemu przez układ dS = δQ/T; tak więc różnica entropii dla dowolnych stanów układu A i B jest sumą niewielkich ciepeł zredukowanych, które układ wymieniał zmieniając swój stan, i wyraża się wzorem:
.