(spójność)
własność ciała polegająca na przeciwstawianiu się siłom rozrywającym to ciało. Jest ona wynikiem wzajemnego przyciągania się cząstek substancji siłami międzycząsteczkowymi krótkiego zasięgu. K. jest największa wciałach stałych, wcieczach - średnia, aw gazach bardzo mała.