zjawisko fizyczne zachodzące wróżnych układach drgających, polegające na gwałtownym wzroście amplitudy drgań układu, gdy częstotliwość zewnętrznych drgań wymuszających zbliża się do częstotliwości drgań własnych układu. Cechą charakterystyczną r. jest intensywne pochłanianie przez układ drgający energii dostarczanej zzewnątrz, która jest magazynowana przez układ, co się objawia np. wzrostem amplitudy drgań aż do zniszczenia układu, jeśli część tej energii nie zostanie odprowadzona na zewnątrz wprocesach rozpraszania. Dla drgań mechanicznych rozwiązanie równania ruchu oscylatora harmonicznego zsiłą wymuszającą ( drgania harmoniczne) daje dla amplitudy A drgań wymuszonych wyrażenie wpostaci: A =
F0/m [(ω02 - Ω2)2 - 4b2 Ω2]1/2, gdzie:
F0 - amplituda siły wymuszającej,
m - masa drgającego punktu, ω0 - częstość drgań własnych układu, Ω - częstość siły wymuszającej, b - stała tłumienia. Jeśli częstość siły wymuszającej jest tak dobrana, że drgania wymuszone mają maksymalną amplitudę, to mówimy ozjawisku r. Wykres zależności amplitudy
A drgań od częstości siły wymuszającej Ω nosi nazwę krzywej rezonansowej.
- REZONANS, szybki wzrost amplitudy...
- REZONANSE, rezonansowe stany cząstek...
- rezonans elektryczny, rezonans, jaki obserwuje...