ciało zostaje rzucone zprędkością początkową v0 pod kątem α do poziomu. Podczas lotu ciało uczestniczy wdwóch ruchach: jednostajnym wpoziomie (wzdłuż osi x) ijednostajnie zmiennym wzdłuż osi y (na maksymalną wysokość wznosi się ruchem jednostajnie opóźnionym, anastępnie opada ruchem jednostajnie przyspieszonym). Odpowiednie wyrażenia na x iy mają postać:
, ,
gdzie: i - składowe wektora prędkości początkowej wkierunku odpowiednio poziomym ipionowym, t - czas lotu, g - przyspieszenie ziemskie. Składowa wektora prędkości początkowej wkierunku poziomym nie zmienia się podczas lotu ciała. Składowa wkierunku pionowym maleje do zera podczas wznoszenia się ciała, anastępnie podczas opadania rośnie do wartości początkowej, tj. . Eliminując ztych równań czas otrzymamy równanie toru ciała wpostaci:
.
Tor ten jest parabolą wpłaszczyźnie pionowej. Przyjmując y = 0 otrzymamy maksymalny zasięg rzutu
.
Widać, że przy ustalonej prędkości początkowej maksymalny zasięg otrzymamy dla kąta α = 45. Czas wznoszenia na maksymalną wysokość wynosi
.
Maksymalna wysokość:
.
- wysokość rzutu ukośnego, rzut ukośny.
- zasięg rzutu, rzut ukośny.
- zasięg, areał.