najczęściej jest to układ N równoległych do siebie szczelin rozmieszczonych wrównych odstępach d, służący do rozszczepiania światła na składniki ookreślonej długości fali λ. Działanie s. d. oparte jest na zjawiskach dyfrakcji (ugięcia) i interferencji. Po przejściu przez s. d. światło otej
samej długości fali ugina się pod takim samym kątem θ zgodnie zrównaniem
d sinθ = mλ, gdzie m = 0, 1, 2, 3, ... numeruje rząd ugięcia. Obok siatek uginających promieniowanie przechodzące stosowane są również siatki uginające promienie odbite, tj. siatki odbiciowe. S. d. są stosowane w spektroskopii do otrzymywania widm dyfrakcyjnych ipomiaru długości fali. S. d. charakteryzują dwa parametry: dyspersja kątowa D=Δθ/Δλ = m/dsinθ (Δθ oznacza różnicę kątów ugięcia dwóch linii, których długości fali różnią się oΔλ) izdolność rozdzielcza R = λ/Δλ = N m (λ oznacza średnią długość fali dwóch, jeszcze rozróżnialnych, linii wwidmie, a Δλ różnicę między odpowiadającymi tym liniom długościami fal).
- DYFRAKCYJNA SIATKA, układ bardzo wielu szczelin,...
- spektroskop siatkowy, spektralny przyrząd,...
- monochromator optyczny, urządzenie do otrzymywania...