efekt wynikający zzastosowania przekształceń Lorentza do współrzędnych końców pręta przy pomiarze jego długości, gdy pręt pozostaje wspoczynku wukładzie laboratoryjnym igdy porusza się względem niego ze stałą prędkością. Polega na tym, że długość L pręta poruszającego się równolegle do swej długości zprędkością
v wzdłuż osi x układu laboratoryjnego, zmierzona wukładzie związanym ztym prętem, jest mniejsza niż jego długość L0, zmierzona wukładzie laboratoryjnym wówczas, gdy pręt jest wspoczynku. Obie długości pozostają wrelacji
,
gdzie c jest prędkością światła.