Reklama

RĘDZINY

(geol.)

typ gleb wytworzonych w procesie wietrzenia masywnych skał węglanowych i siarczanowych, zawierających węglan wapnia lub magnezu (wapienie, margle, dolomity); z punktu widzenia genezy r. rozróżnia się trzy typy: r. czarnoziemne (powstałe w wyniku darniowego procesu glebotwórczego), r. brunatne (powstałe pod wpływem roślinności leśnej) i r. stadium początkowego (powstałe ze skał słabo zwietrzałych); w zależności od wieku skał macierzystych r. dzieli się na trzeciorzędowe, kredowe, jurajskie i inne; r. mogą mieć charakter czysty bądź wymieszany z materiałem obcym, np. lessem; wartość użytkowa r. jest wysoka i zależy zazwyczaj od miąższości zwietrzałej warstwy zasobnej w próchnicę; na glebach rędzinowych udają się zwł. uprawy pszenicy, buraków cukrowych, lucerny; głębokie r. czarnoziemne kredowe zw. są borowinami; w Polsce r. występują na obszarze Wyż. Lubelskiej, Małopolskiej, Śląskiej, w G. Świętokrzyskich, na Roztoczu, w Karpatach i Sudetach.

Reklama

Powiązane hasła:

WAPNIOWCOWE GLEBY, ZASADOWE GLEBY, PRÓCHNICZNE GLEBY, MARGLOWE GLEBY, BOROWINY

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama