(geol.) proces zachodzący w głębi skorupy ziemskiej, zaliczany do zjawisk ultrametamorfizmu; w trakcie r. głęboko zmetamorfizowane kompleksy skalne pod wpływem wysokiej temp. i ciśnienia miękną i stają się plastyczne bez wydzielenia większej ilości fazy ciekłej; niekiedy naciski tektoniczne wprawiają je w ruch, co powoduje wielkie intruzje, przeważnie granitowe, mimo że materiał skalny jest krystaliczny.
REOMORFIZM
Geologia