Isle of Man
wyspa na M. Irlandzkim wchodząca w skład Zjednoczonego Królestwa W. Brytanii i Irlandii Płn.; pow. 588 km2, 71 tys. mieszk. (1993); wybrzeże nizinne, w środk. części wyżyny; podstawę gospodarki stanowi turystyka; hodowla owiec i bydła mlecznego, ogrodnictwo; nadto znaczne wpływy do budżetu z operacji finansowych (tzw. raj podatkowy); przem. młynarski i wełniarski; ośr. adm. - Douglas. Autonomiczna część Zjednoczonego Królestwa W. Brytanii i Irlandii Płn. posiadająca własne lokalne organy władzy; gubernator mianowany przez monarchę bryt.; Rada Ustawodawcza (z mianowania) oraz izba niższa parlamentu (wybierana w wyborach powszechnych) o kadencji pięcioletniej. Do ok. 800 we władaniu norweskim, 1266 odstąpiona Szkocji; przedmiot wojen szkocko-angielskich; w XIV w. przyłączona do Anglii z zachowaniem samorządności; do 2. poł. XIX w. własny język urzędowy (manx z grupy celtyckiej); miejsce organizowanego od 1904 słynnego międzynar. wyścigu motocyklowego Tourist Trophy.