(dryft kontynentów)
koncepcja w geotektonice, zakładająca że kontynenty tworzą wyodrębnione bloki iporuszają się względem siebie zmieniając wczasie swe położenie na globie, mogą też wielokrotnie łączyć się irozdzielać. Twórcą teorii d. k. był w1912 niem. meteorolog igeofizyk Alfred Wegener, który oparł się na uderzającym podobieństwie zarysów linii brzegowych kontynentów położonych po obu stronach Atlantyku. Nieznajomość mechanizmu ruchu kontynentów spowodowała początkowo odrzucenie teorii d. k., od lat sześćdziesiątych zyskała ona powszechną akceptację wzmodyfikowanej postaci, znanej jako tektonika płyt.