ciepły iwzględnie suchy wiatr lokalny schodzący na zawietrzną stronę łańcucha górskiego ( katabatyczne wiatry); powstaje podczas przemieszczania się niżu barycznego, gdy wilgotne powietrze jest zmuszone do wznoszenia się ponad barierę topograficzną; ochładza się wtedy zgodnie z gradientem wilgotnoadiabatycznym ok. 0,6OC na 100 m różnicy wysokości, anastępnie schodząc wdół po stronie zawietrznej ogrzewa się według gradientu suchoadiabatycznego, czyli 1OC/100m; jego cechą charakterystyczną jest raptowne ocieplenie, często oponad 10OC wciągu paru godzin, które może prowadzić do szybkiego topnienia śniegu izejścia lawin. Zjawisko efektu fenowego zostało po raz pierwszy opisane wAlpach (fohn albo foehn), ale termin f. stosuje się również jako ogólną nazwę każdego wiatru otakiej genezie, niezależnie od miejsca występowania inazewnictwa regionalnego (Rys. 19). Zob. też chinook, halny wiatr, berg, zonda.
- FEN, niem. Föhn
- ZESPÓŁ FENA,
- AKRODYNIA, encefalopatia rtęciowa,...