sposoby przedstawiania na mapach iich poprzednikach zróżnicowania wysokościowego danego obszaru: metoda anaglifowa - dzięki specjalnemu drukowi iużyciu odpowiednich okularów umożliwia uzyskanie trójwymiarowego obrazu rzeźby terenu; metoda cieniowania - ukazuje zróżnicowanie oświetlenia terenu przy promieniach padających zpn.-zach. pod kątem 45o, daje plastyczny obraz, zwykle jest łączona zmetodą poziomicową; metoda hipsometryczna - przedstawia rzeźbę terenu za pomocą poziomic, ale odległość między nimi wpionie ( cięcie poziomicowe) wzrasta wraz ze wysokością. Dzięki temu obraz jest równie dokładny na małych, jak idużych wysokościach n.p.m.; przedziały wysokości zaznaczane są barwami: odcienie zieleni odpowiadają nizinom, żółci wyżynom, abrązu górom, szczyty wysokich gór czasem malowane są bielą ze względu na istniejące tam śniegi ilody; metoda kopczykowa - rysowanie gór wmiejscach ich występowania; jest najstarszą znaną metodą; metoda krajobrazowa - rzeźbę przedstawia się rysunkiem typowych form terenu wmiejscach ich występowania, czasem uzupełnionym barwą hipsometryczną; metoda kreskowa - typowa dla map XIX w., przedstawiała nachylenie terenu grubością kresek biegnących wzdłuż stoków (grubsza kreska na bardziej stromym stoku); metoda poziomicowa - jest najczęściej stosowana, przedstawia rzeźbę terenu za pomocą zamkniętych krzywych łączących punkty otej samej wysokości ( poziomic), często uzupełniana jest rysunkiem skał na bardzo stromych stokach icieniowaniem.
- cieniowanie, metody przedstawiania...