zalegająca na gruncie warstwa spadłego śniegu owysokości co najmniej 0,5 cm, zajmująca więcej niż 50% powierzchni wsąsiedztwie miejsca obserwacji. P. ś. charakteryzowana jest przez: 1) wysokość, czyli mierzoną wkierunku pionowym odległość od podłoża do powierzchni p. ś. (grubość, jeśli pomiar wykonany jest prostopadle do powierzchni podłoża), 2) gęstość, 3) zapas wody wp. ś. wyrażany wmm warstwy wody powstałej ze stopienia śniegu; pomiary tych parametrów dokonywane są śniegomierzem. P. ś. odgrywa istotną rolę wbilansie cieplnym, po pierwsze zpowodu dużego albedo zmniejszającego ilość pochłoniętej energii promieniowania słonecznego ( insolacja) i, po drugie, przez pobieranie ciepła utajonego topnienia wczasie ablacji; dodatnie jest agroklimatyczne oddziaływanie p. ś. dzięki jej słabemu przewodnictwu cieplnemu sprawiającemu, że przykryte śniegiem ozime rośliny uprawne są chronione przed głębokimi spadkami temperatury wprzygruntowej warstwie powietrza.
- linia wiecznego śniegu, (linia śnieżna)
- glacjologia, dział nauk oZiemi, wktórym...
- sublimacja lodu, proces fizyczny, wktórym...