(1670-1733)
książę-elektor saski od 1694, król Polski od 1697. Jako elektor saski zawarł sojusz z Danią i Rosją przeciw Szwecji. Pobity przez Szwedów pod Rygą (1701), Kliszowem (1702), zmuszony do abdykacji z tronu pol. w 1706. Powrócił na tron po bitwie pod Połtawą (1709). Dążył do wzmocnienia władzy król. Wywołał opór szlachty ( konfederacja tarnogrodzka).