(1894-1971)
polityk radz. i I sekr. KC KPZR. Jeden z najbliższych współpracowników J. Stalina, od 1939 czł. Biura Politycznego KC WKP(b). Eliminując innych przywódców partii komunist. stopniowo przejął władzę w ZSRR po śmierci Stalina w 1953. W 1958-64 również premier ZSRR. Potrafił zdystansować się od polityki masowego terroru swego poprzednika. W polityce zagr. nawiązał lepsze stosunki z Zachodem. Wprowadzając wiele gwałtownych i nieprzemyślanych reform (m.in. w rolnictwie), utracił w końcu poparcie aparatu partyjnego KPZR. Obalony w wyniku spisku i odsunięty od władzy na rzecz L. Breżniewa w 1964.