(ok. 245-316)
284-305 cesarz rzym.; w miejsce pryncypatu wprowadził na drodze reform dominat - system władzy, w którym władca stawał się absolutnym panem (łac. dominus). Prześladował chrześcijan (zwł. w 303-304), tłumił bunty wewn., powstrzymał inwazje barbarzyńców i Persów. Główną reformą systemu władzy za D. było wprowadzenie tzw. tetrarchii, czyli wspólnych rządów czterech cesarzy: 2 starszych z tytułem augustów i towarzyszących im młodszych z tytułem cezarów. Po 20 latach starsi cesarze mieli abdykować na rzecz młodszych, ci zaś mieli dobrać
sobie nowych cezarów. Zgodnie z tą
zasadą D. abdykował w 305, co nie zlikwidowało jednak niebezpieczeństwa pojawienia się uzurpatorów. Wkrótce doszło z tego powodu do walk wewn., którym kres położył Konstantyn Wielki.
- DIOKLECJAN, (243-316)
- DIOKLECJANA PAŁAC, ogromna budowla wzniesiona...
- KASTUL, (pocz. IV w.) – męczennik...