1. w staroż. szyk wojenny egip., gr., maced. i rzym. piechoty, polegający na ustawieniu ciężkozbrojnych wojowników do walki ciasno jeden obok drugiego, w 8-12 szeregach (potem i więcej) równolegle do linii frontu, z przodu f. operowali lekkozbrojni, na skrzydłach jazda; 2. w średniow. i czasach nowoż. potoczne określenie głębokich kolumn piechoty, np. szwajcarskiej.
falanga
Historia