działania zmierzające do narzucenia kultury niem. ludności i krajom poddanym władzy niem. jako obcej (także przyjmowanie kultury niem.); politykę g. prowadziły władze prus. i austr. na ziemiach zagarniętych w wyniku rozbiorów Polski, m.in. przez wprowadzenie języka niem. do szkół i urzędów oraz narzucanie niem. prawa i systemu adm.; w zaborze austr. polityka g. zakończyła się w II poł. XIX w. wraz z nadaniem szerokich praw nar. Polakom ( autonomia Galicji); w Wielkim Księstwie Poznańskim polityka g. nasiliła się po upadku powstania listopadowego, a szczególnie po zjednoczeniu Niemiec (1871); władze uznały ostatecznie język niem. za jedyny urzędowy i stopniowo eliminowały język pol. w szkołach; w końcu XIX w. pod wpływem nacjonalistów niem. władze zaostrzyły politykę g., co znalazło wyraz w działalności Komisji Kolonizacyjnej i w ustawach wyjątkowych przeciw polskiej własności ( M. Drzymała). Zob. też Września.
- germanizacja, nie ulec germanizacji,...
- germanizacja, „język niemiecki –...
- GERMANIZACJA, narzucanie kultury i...