w staroż. Rzymie zawodnik cyrkowy ( igrzyska) walczący na śmierć i życie z przeciwnikiem (człowiekiem lub zwierzęciem) za pomocą miecza (stąd nazwa gladiator od łac. gladius - miecz) lub innej broni. Prawo łaski dla zwyciężonego leżało w mocy publiczności, zwycięzca otrzymywał nagrodę. G. wybierano na ogół spośród niewolników, poddając ich odpowiedniemu przeszkoleniu.
gladiator
Historia