ustalony znak umieszczany na zbrojach, tarczach, pieczęciach lub chorągwiach; używany najpierw przez rody rycerskie (pierwsze znane z 1130). Wyrósł z potrzeb związanych z krucjatami, gdzie chodziło o łatwe rozpoznanie sprzymierzeńca i wroga. Następnie używany też przez inne osoby (np. dostojników kościelnych, bogatych mieszczan), a wreszcie przez instytucje, miasta, także państwa, np. "Pogoń" dla Litwy czy podobizna orła w koronie dla Polski.
- herb, szlachcic bez własnego...
- ALPERT Herb, (ur. 1935)
- HUCPA, (z herb. huspa ) pot.(...)