w dawnej Polsce jeden z najwyższych urzędników państwowych kierujący kancelarią książąt dzielnicowych lub królewską (kanclerz koronny); odpowiadał za politykę zagr.; członek rady królewskiej (później senatu). W Rzeszy XIX i XX w. oraz Republice Federalnej Niemiec tytuł premiera rządu.
kanclerz
Historia