(1729-96)
caryca ros. od 1762. Żona następcy tronu w Rosji w. ks. Piotra (od 1745). Dokonała w 1762 zamachu stanu usuwając męża. Przeprowadziła wiele reform przede wszystkim w miastach, nawiązując do polityki Piotra I. Całkowicie pozbawiła praw chłopów podporządkowując ich szlachcie, która uzyskała szereg przywilejów (zwolnienie ze służby wojsk., podatków, samorząd szlachecki itp). W polityce zagr. prowadziła politykę ekspansji kosztem Polski oraz Turcji. Jej marzeniem było opanowanie cieśnin czarnomorskich i wskrzeszenie cesarstwa bizant. (tzw. plan grecki). Jedna z najzacieklejszych przeciwniczek rewolucji franc.