Reklama

Konstantyn Wielki

(ok. 285-337)

cesarz rzym. od 306, początkowo współrządził z Licyniuszem (władcą wsch. części), ale po pokonaniu go w 324 stał się jedynowładcą. W 313 wprowadził tolerancję wobec chrześcijaństwa, któremu sprzyjał, na co miało wpłynąć przeżycie mistyczne przed decydującą bitwą z konkurentem do tronu na zach. Maksencjuszem (312). Utrwalił dominat ( Dioklecjan); rozbudował biurokrację, przywiązał kolonów do ziemi, założył Konstantynopol, zapoczątkował dynastię.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama