(1918-70)
egip. wojskowy i mąż stanu. Jeden z przywódców przewrotu, który obalił monarchię w Egipcie 1952, potem czł. władz rewol., premier Egiptu od 17 IV 1954, a od 1956 prezydent i przywódca jedynej partii Egiptu. Zwolennik radykalnych reform i socjalist. panarabizmu. Nacjonalizując Kanał Sueski w 1956 wywołał wojnę z Izraelem wspieranym przez Francję i W. Brytanię. Jako przywódca Egiptu przegrał kolejną wojnę z Izraelem w 1967, zdobył jednak autorytet w państwach arab. Wspierany przez państwa komunist. wprowadził system jednopartyjny. Zginął zamordowany.