niewola awiniońska papieży zw. niewolą babilońską papieży

określenie lat 1309-77, kiedy rezydencją papieży stał się Awinion na pd. Francji. N.a.p. stanowiła okres polit. zależności papiestwa od królów Francji (zapoczątkowany porażką w konflikcie z Filipem IV Pięknym). Wybrany pod naciskiem Filipa papież Klemens V (1305-14) przeniósł swą siedzibę do Awinionu, w którym wybudowano imponujący system pałacowy. Pomimo osłabienia pozycji papiestwa w dziedzinie ideologii i polityki nastąpił wyraźny rozwój systemu zarządzania i finansów (kuria, inkwizycja itd.). W 1377 papież Grzegorz XI popierany przez cesarza Karola IV Luksemburskiego i zachęcany przez Katarzynę ze Sieny (słynną mistyczkę) powrócił do Rzymu. Zmarł rok później i tak koniec n.a.p. zbiegł się z narodzinami wielkiej schizmy.