pierwszy niezależny związek zawodowy i zarazem wielki ruch społ. w krajach komunist. Powstał w Gdańsku 17 IX 1980 w konsekwencji masowych strajków robotn. na Wybrzeżu latem 1980, które szybko ogarnęły cały kraj. Tymczasową władzą 9,5-milionowego ruchu została Krajowa Komisja Porozumiewawcza z L. Wałęsą na czele. Pierwszy okres legalnego działania "Solidarności" do 13 XII 1981 charakteryzowały nieustanne konflikty z rządem prowokowane na ogół celowo przez Służbę Bezpieczeństwa. Po wprowadzeniu stanu wojennego, pomimo internowania wielu liderów, związek działał nadal w podziemiu, organizując liczne strajki i manifestacje. Ponownie zalegalizowany w wyniku ustaleń "Okrągłego Stołu", wiosną 1989 osiągnął ogromny sukces wyborczy 4 VI 1989, przejmując stopniowo władzę w kraju. Ze związku wyłoniło się wówczas kilka partii polit., rozpraszając dotychczasowe poparcie społ. Odbudowana "Solidarność" nie odzyskała swego pierwotnego masowego charakteru, pozostając drugim pod względem liczebności związkiem zawodowym wspierającym przegrane w wyborach 1993 partie prawicy. Jest głównym trzonem powołanej w 1996 Akcji Wyborczej Solidarność. Zob. też sierpień 1980.
- NSZZ Solidarność, zob. "Solidarność"...
- NSZZ SOLIDARNOŚĆ, .
- solidarność, (= współdziałanie),...