grupa ludności oparta na wspólnym nazwisku, herbie, posługująca się tym samym dialektem. Więzi rodowe były podstawą uformowania się tzw. wspólnoty rodowej, która stanowiła pierwotną formę organizacji społeczności ludzkich w pradziejach. Na czele rodu stał patriarcha. W średniow. Europie po wykształceniu się wspólnoty terytorialnej (plemiennej), a następnie państwowej wspólnota rodowa stopniowo utraciła swoje znaczenie. Wyjątkiem była Szkocja, gdzie aż do XIX w. rody (klany) zachowały duże znaczenie w życiu społ. Zob. też ród rycerski.
- ród, wywodzić się z magnackiego...
- RÓD, grupa obejmująca czł.(...)
- starsza rodem, ‘siostra’