w staroż. Rzymie w dobie republiki urzędnik (nietykalny) powoływany przez plebejuszy i spośród nich do obrony ich interesów. T. miał prawo weta w stosunku do ustaw senatu uznanych za niekorzystne dla plebejuszy; miał także wgląd w pracę urzędników (z wyjątkiem dyktatora i cenzora). T. powoływano na rok, a ich liczba z 2 wzrosła z czasem do 10.
- TRYBUN LUDOWY, łac. tribunus plebis...
- TRYBUNA ROBOTNICZA, (społ. 1)
- TRYBUNA ROBOTNICZA, (społ. 2)