Ludwik, stare imię germańskich wojowników, brzmiało z początku Hlutwig i znaczyło: sławny w boju. Później nosili je francuscy królowie i związało się ono z Wersalem, światowym życiem i dworskimi wygodami. Dziś nie czujemy już w nim wojowniczych wibracji, wydaje się nam łagodne i pełne tolerancji.
Te wrażenia potwierdza liczba imienia Ludwik, która równa się cztery. Czwórka (oprócz innych znaczeń) to liczba porządku, życia unormowanego i poddanego pewnym zasadom. Ludzie czwórkowi są zazwyczaj nastawieni ugodowo, żyją życiem poczciwym, stabilnym - i zwykle są domatorami.
Imię Ludwik warto wtedy nadać synowi, jeżeli chcemy, by wyrósł na chlubę rodziny i nie sprawiał kłopotów wychowawczych. Rzeczywiście, Ludwikowie nie są samowolni ani nie mają skłonności do buntu; za młodu słuchają starszych, a w późniejszym wieku przekazują młodszym swoje doświadczenia i wartości. Ponieważ imię to kojarzy się z życiem na dworach i z królewskimi dynastiami, Ludwikowie łatwo uczą się dobrych manier, zachowania się przy stole i poprawnej wymowy. Chętnie też pomagają przyjaciołom w potrzebie. Wszystkie te zalety charakteru ofiarowuje Wenus, planeta, która opiekuje się tym imieniem. Stąd się też biorą zamiłowania artystyczne Ludwików, ich dobry gust i poczucie porządku i harmonii. Ich najmocniejszą stroną jest staranność i realizm w sprawach codziennych. Ktoś kiedyś rzucił hasło: Ludwiku, do rondla. Liczba imienia Ludwik to kwadratowa czwórka, a rondel jest okrągły... Ludwikowie rzeczywiście potrafią łączyć przeciwieństwa w jedną całość i nawet w kuchni, przy rondlach, tworzyć dzieła sztuki.
Z imieniem Ludwik łatwo przejdą przez życie znaki planety Wenus, czyli Waga i Byk. Rogatym Koziorożcom imię to doda łagodności i polotu. Bliskie jest domatorom Rakom, skrzętnym Pannom i znanym z fantazji Rybom. Z drugiej strony trudno sobie jako Ludwika wyobrazić krewkiego osobnika ze znaku Barana albo Strzelca.