łac. Lucretia (VI w. p.n.e.)
wg legendy rzymskiej cnotliwa żona Tarkwiniusza Kollatinusa, krewnego króla Rzymu Tarkwiniusza Pysznego; zgwałcona przez królewskiego syna Sekstusa popełniła samobójstwo; pomszczona przez Brutusa Luciusa Iuniusa (miał własny rachunek krzywd, zamordowano mu brata), który stanął na czele antykrólewskiego powstania i wygnał Tarkwiniuszy z Rzymu; uważana za wzór wierności małżeńskiej i cnót starorzymskich.