materiał wybuchowy o właściwościach miotających; w trakcie spalania wydziela dużo substancji, gł. gazów, których energię kinetyczną wykorzystuje się do miotania pocisków z broni palnej, a także do odpalenia i startu mniejszych rakiet; właściwości palno-użytkowe p.s. zależą od rodzaju składników użytych do jego produkcji i od technologii wyrobu, a także od kształtu i wielkości ziaren go tworzących; naukową teorią spalania p.s. pierwszy zajmował się 1882-84 franc. chemik P. Vieille eksperymentując z tzw. bombą manometryczną; udoskonalenie teorii oraz rozwój technologii produkcji p.s. pozwala na wytwarzanie jego wielu gat., dostosowanych do różnych odmian broni palnej (proch bezdymny, proch czarny).
SALETRA INDYJSKA, PROCH BEZDYMNY, PROCH CZARNY, DEFLAGRACJA
- PROCH CZARNY, proch dymny
- proch, zapach strzelniczego...
- proch, „narkotyk”