przyczółek, szczyt; w obiektach z formami klasycznymi (greckich, rzymskich, renesansowych, barokowych, klasycystycznych) górna część frontowej ściany, zbliżona w kształcie do trójkąta; ograniczona krawędziami bocznymi dwuspadowego dachu i belkowaniem. Pole wewn. f. może być gładkie lub wypełnione kompozycją rzeźbiarską.
FRONTON
Architektura