Wacław (1890-1950)
tancerz i choreograf; Polak z pochodzenia, urodzony w Kijowie, uczył się tańca w Petersburgu, gdzie w wieku 18 lat zostaje solistą Teatru Maryjskiego, partnerując m.in. Karsawinie, Krzesińskiej i Pawłowej; 1911-17 - z przerwą wojenną, kiedy był internowany w Budapeszcie - należy do zespołu słynnych "Baletów Rosyjskich" Diagilewa w Paryżu, odnosząc zawrotne sukcesy w spektaklach Duch róży, Pietruszka, Popołudnie fauna, Gry, Święto wiosny swoim nowoczesnym stylem tańca i odkrywczą choreografią, podziwiany zwłaszcza za fenomenalną siłę skoku i bogactwo środków wyrazu; ostatni występ we wrześniu 1917 w USA; po powrocie do Europy zapada na wiele lat trwającą schizofrenię, umiera w Londynie, pochowany w Paryżu. Pozostawił pamiętnik (prowadzony do 1919), w którym nazywa się "bożym clownem". Stulecie urodzin genialnego artysty uczciły specjalnymi spektaklami zarówno "Balet XX Wieku" Béjarta, jak i warszawski Teatr Wielki (Nasz Niżyński).
- NIŻYŃSKA, Bronisława (1891-1972)...
- COX, Paul (ur. 1940)
- BALETY ROSYJSKIE, Ballets Russes