Stanisław (1930-1999)
tancerz; kolejno solista baletu Teatru Nowego w Warszawie, opery poznańskiej, Zespołu Pieśni i Tańca Domu WP; od 1956 pierwszy tancerz baletu opery w-wskiej; ważniejsze partie: tytułowe w Mazepie T. Szeligowskiego, Orfeuszu i Pietruszce I. Strawińskiego; Merkucjo i Romeo w Romeo i Julii S. Prokofiewa, Diabeł w Panu Twardowskim L. Różyckiego, Muzyk w Symfonii fantastycznej H. Berlioza; liczne występy w programach tv; 1959 laureat nagrody im. W. Niżyńskiego w Paryżu; po wycofaniu się ze sceny poświęcił się choreografii.