(ur. 1956)
duński reżyser filmowy, także scenarzysta, aktor, operator, jeden z oryginalniejszych twórców współczesnego kina; zaczynał od telewizji i reklamy, potem kilka filmów fabularnych z własnym scenariuszem i udziałem aktorskim (Orchidégartneren, Nokturn, Den Sidste detalje, Obrazy ulgi); 1984 debiut filmem Element zbrodni (Grand Prix Najwyższej Komisji Technicznej za Wkład Artystyczny na MFF w Cannes, nagrody w Chicago i Manheim 1987), następnie m.in. Epidemia 1987, Europa 1991 (nagrody na festiwalach w Cannes, Sztokholmie i Puerto Rico), 1992 wyprodukował cieszący się ogromnym powodzeniem serial Królestwo; 1995 ogłosił (z grupą duń. reżyserów) Manifest Dogmy, który zbulwersował świat filmowy; jego sygnatariusze w 10 punktach przyrzekali m.in.: realizację filmów w plenerach (z zaniechaniem dekoracji); rejestrację muzyki równolegle z obrazem; posługiwanie się kamerą wyłącznie trzymaną na ramieniu; rejestrację obrazu w kolorze z wyeliminowaniem sztucznych świateł; zobowiązywali się też poniechać przeskoków akcji w czasie i przestrzeni, tricków, stosowania filtrów, deklarowali rezygnację z działań powierzchownych (np. morderstw, strzelaniny itp).; 1996 Przełamując fale (Złota Palma w Cannes i Eur. Nagr. Filmowa Felix, nagrody w Berlinie, Gandawie i Sarajewie), Królestwo II 1997, Idioci 1998 (nagroda na London Film Festival), Tańcząc w ciemności 2000 (Złota Palma w Cannes, także dla najlepszej aktorki Björk) , Dogville 2003; Pięć nieczystych zagrań (we współpracy z J. Lethem) 2004; Manderlay (2005, z dyskusyjną tezą o niedojrzałości społeczeństw do demokracji)bohater dokumentalnego filmu Transformer S. Björkmana.