piston (muz. 1)
w aerofonach ustnikowych urządzenie umożliwiające skierowanie strumienia powietrza do określonej części przewodu powietrznego instrumentu; wynaleziony ok. 1813 przez F. Blühmela i H. Stölzera.
piston (muz. 1)
w aerofonach ustnikowych urządzenie umożliwiające skierowanie strumienia powietrza do określonej części przewodu powietrznego instrumentu; wynaleziony ok. 1813 przez F. Blühmela i H. Stölzera.