Reklama

BRODSKI Josif A.

(1940-96)

poeta i eseista ros.; w wieku 15 lat porzucił szkołę, by kształcić się samodzielnie; 1964 skazany na 5 lat przymusowych robót za "pasożytnictwo", 1972 wyemigrował do USA, wykładowca uniwersytetów amer.; jego liryki o zabarwieniu filozoficznym nawiązywały do poezji antycznej, poetów ang. (Audena, Eliota, Yeatsa) oraz XX-wiecznych poetów ros. (Achmatowej, Pasternaka); w swej twórczości łączył filoz. refleksję nad światem z ironicznym ukazywaniem elementów społecznych i obyczajowych; autor zbiorów wierszy Stichotworienija i poemy, Ostanowka w pustynie, Koniec priekrasnoj epoki, Czast' rieczi, Nowyje stancy k Awgustie, Urania, Wiersze ostatnie, zbiorów esejów Mniej niż Ktoś, Śpiew wahadła, Pochwała nudy, tłumacz poezji pol., m.in. Cz. Miłosza i Z. Herberta; 1987 laureat nagrody Nobla.

Reklama

Powiązane hasła:

, ROSYJSKA LITERATURA

Podobne hasła:

  • JÓZEF, Pochodzenia hebrajskiego,...

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama