Imre (ur. 1929)
węgierski prozaik; w młodości więzień obozów w Oświęcimiu i Buchenwaldzie – przeżycia stamtąd stały się kanwą jego wielu powieści, w tym debiutanckiej Los utracony (wcześniej pisywał opowiadania i eseje, zajmował się tłumaczeniami z j. niem.), początkującej cykl, w skład którego wchodzą także Fiasko, Kadisz dla nienarodzonego dziecka, Likwidacja; w okresie socjalistycznym na Węgrzech przemilczany, zdobył europejską sławę dzięki niemieckim przekładom swych utworów i przyznawanym mu w RFN nagrodom lit.; tłumacz Nietzschego, Wittgensteina, Freuda; 2002 jako pierwszy Węgier otrzymał literacką nagrodę Nobla za pisarstwo, które wynosi kruche doświadczenie jednostki ponad barbarzyńską dowolność historii; tłumacz Nietzschego, Wittgensteina, Freuda; już po nagrodzie dalsze książki: Ja, inny. Kronika przemiany (zapiski z podróży po Europie i Izraelu lat 90.), Angielska flaga; zbiór esejów Język na wygnaniu.
- KERTÉSZ Michály,
- CURTIZ Michael, właśc. Michály Kertész...
- GOMORA, .