Arno (1914-79)
pisarz niem.; uznawany za jednego z najbardziej oryginalnych eksperymentatorów w prozie niem. XX w.; operował licznymi przekształceniami semantycznymi, grą słów, starał się rozwiązać problem symultanicznego prowadzenia wątków w narracji, stosując swoiście pojmowaną, matematyczną teorię gier i labiryntu; sceptyk i ironista, w krzywym zwierciadle przedstawił niem. historię i współczesną mentalność tzw. przeciętnego Niemca; przyszłość swego kraju i całej europejskiej cywilizacji widział jako stopniowe zanurzanie się w nicość; powieści (Leviathan, Aus dem Leben eines Fauns, Das steinerne Herz, Zettels Traum;), opowiadania, liryki prozą, eseje, przekłady z literatur ang. i amer. (m.in. poezji z kręgu tzw. beatników).